Ësht fundi i shekullit XX n Shqiprin komuniste. N nj qytet t paralizuar nga mungesa e liris, dikush hedh ca shnime, ndoshta si nj baz pr nj vepr letrare t paprcaktuar, t re.
Bashkqytetart, q thuajse din gjithçka rreth njritjetrit, e shpallin menjher shkrimtar; nj titull i çuditshm; njkohsisht objekt krenarie, talljeje dhe frike.
Thashethemi se shnimet do shnderroheshin n roman, bn q "shkrimtarit" t'i vijn dhjetra letra nga njerz anonim, q rrfejn histori t pabesueshme, halluinante dhe zbulojn nj bot t bllokuar, t paralizuar nga frika, dyshimi, vdekja dhe mungesa e arsyes.
Aty-ktu, n kt agoni, spikasin histori dashurie, po aq prekse sa edhe t uditshme, si rreze drite n errsirn e nj bote bardh e zi.